Rodzice

Spotkania z panią Joasią przebiegają w atmosferze komfortu i bezpieczeństwa. Jest osobą, którą mój syn lubi i jej ufa. Pomogła mi w zakresie problemów, z którymi się zgłosiłam, ale tez innych, nie związanych bezpośrednio ze sprawami zgłoszonymi. Cenię bardzo poświęcony nam czas, także ten prywatny oraz pełne zaangażowanie. Bardzo profesjonalne podejście. Duże doświadczenie, do którego wielokrotnie odnosiliśmy się w trakcie spotkań. Odwaga, sumienność oraz zaangażowanie. Kobieta niezwykle empatyczna, bardzo spokojna i zrównoważona. Z dużym poczuciem humoru, które wykorzystuje skutecznie w rozładowywaniu napięć. Potrafi zbudować strefę komfortu i bezpieczeństwa.

Pani Joasia dzięki swojej otwartości i serdeczności bardzo łatwo i szybko nawiązuje kontakt zarówno z rodzicami jak i z dziećmi. Dzieci chętnie do niej wracają. Każdą sprawę, problem traktuje indywidualnie. Podsuwa rodzicom ciekawe metody radzenia sobie z problemami. Jest osobą bardzo pozytywnie nastawiona do życia, co pomaga nam rodzicom spojrzeć bardziej optymistycznie na problemy naszych dzieci, które często przez naszą troskę urastają do zbyt dużych rozmiarów

Pani Joanna wyszła z inicjatywą spotkań w trójkę  – ja, żona i pani Joanna. Podczas tych spotkań udało się dzięki Pani Joannie wypracować  schemat opieki nad synem. Bez jej zaangażowania byłoby to o wiele trudniejsze, jeśli nie niemożliwe. Zaproponowany plan bardzo odpowiada synowi. Doceniam jej starania i chęci. Nie widzę nic, co miałaby poprawić.

Jednak praktyka i raz jeszcze praktyka… już w sobotni wieczór udało mi się- i mówię to z dumą zastosować wiedzę warsztatowo- spotkaniową (…) Było to tak cudowne! Moje zachowanie sprawiło, że syn przestał się denerwować a napięcie momentalnie zniknęło. Taka prosta rzecz- a taka magiczna!

Osobiście wyniosłam jeszcze jedną, ogromną korzyść z tego spotkania. Ćwiczenie pt. „opisz emocje, jakie odczuwasz po tym, jak zostajesz zwolniony z pracy”.

Ciekawe było to, co napisał mąż: radość, luz, optymizm – generalnie: na pozytywnie. U mnie emocje były skrajnie, skrajnie odmienne: obwinianie siebie, szukanie przyczyny, smutek, rozczarowanie…  Po raz pierwszy, po 11 latach bycia razem dotarło do mnie, jak różne mamy podejście do tego samego wydarzenia. To, ze jesteśmy z innych światów nie było dla mnie tajemnicą od dawien dawna, jednak zrozumiałam, że w wielu sytuacjach, jego zachowanie/reakcje nie były w stosunku do mnie złośliwe/”olewackie”, nie wynikały z braku zainteresowania tylko z faktu, że on odbierał je inaczej.
Dało mi to naprawdę do myślenia, dla tego raz jeszcze wielkie dzięki!

Dziękuję za poświęcony nam swój prywatny czas ?